lösev
Eda YÜKSEL
Köşe Yazarı
Eda YÜKSEL
 

Aşklık

AŞKLIK   Ben bir çöpçüyüm, bir belediyenin maaşlı çöpçüsüyüm. Çöpçü derken bile şu anda yüzünüzün her bir çizgisinin gerildiğini görebiliyorum. Hatırı sayılır akrabalarımın araya girmesiyle belediyenin kadrosunda yer bulabildim. Asgari ücret neyime yetmiyor! Günlük ekmek, peynir, zeytin ha! Aybaşında da pirzola, tavuk… Keyfime diyecek yok. Nerden nereye… Kravatlı takım elbiseli bir meslek düşlerken bir kamyonun arkasında mis kokular arasında geçen bir ömür benimkisi. Kimsenin benim varlığımdan haberi olmaz desem inanmayın! O burunlar var ya o burunlar yanımızdan geçerken ellerle sıkı sıkı tutulur. Bazı ağabeyler bazı ablalar bu adamlar leş gibi kokuyor, iltifatlarına maruz kalırız. Ağabeylerim, ablalarım ben yine de sizleri çok seviyorum.  Ne demiştim: Kravatlı takım elbiseli meslek düşlemiştim, düşlemek ile kalmadım bir de diploma aldım. Sonra ne mi oldu? Bir işe giremedim. Allah büyüklerimizden razı olsun: “Başka iş mi yok, başka işe girsin bu genç dediler.’’ Dediler de demesine iş olsun onlarınkisi! Yine de işimi çok seviyorum. Bu devirde kim bulmuş kadrolu işi! Hem bir de yaşadığımız şu günlerde bizlerin maske takmaya ihtiyacı yok. Koronavirüsü mü bulaşır bu bedene? Bende bilseler nasıl bir bağışıklık var? Hem kir pas hem sizlerin benden iğrenen yüzleriniz… Sosyal mesafe kurallarına da ister istemez herkes benimle uyuyor. Kamyonun arkasındayız! Bir yanda ben diğer yanda kader arkadaşım. Ah! Şu sosyal mesafe kuralı bizim için her zaman vardı. Bizi gören ağabeyler, ablalar zaten on metre yakınımıza geldiler mi hemen oradan kaçarlardı. Şu korona sen neymişsin! İnsanları evlere kapattın, insanların kafalarına uymaları gereken kuralları benimsettirdin; ama bir bize benimsettiremedin. Ağabeyler, ablalar sizler evinizden çıkamıyorsunuz ya ama çöpleriniz çıkıyor. Sevmediğiniz yanlarından geçerken burunlarınızı tuttuğunuz bu kardeşiniz koronavirüse rağmen sağ salim çöplerinizi gideceği yere ulaştırıyor. Yine de Allah’a hamt olsun. Ekmeğimizi kazanıyoruz. İşimin rast gitmesi için dua ediyorum.  Bir de şu var trafiğin yoğun olduğu günlerde arkamızdan araçları ile gelen ağabeyler, ablalar lütfen korno çalıp bize sitem hatta bize küfür etmeyin. Biz de işimizi aşklık ile yapıyoruz. Çöp kamyonlarının arkasından bir kez de onların hayatlarına baktınız mı?
Ekleme Tarihi: 09 Ağustos 2020 - Pazar

Aşklık

AŞKLIK

 

Ben bir çöpçüyüm, bir belediyenin maaşlı çöpçüsüyüm. Çöpçü derken bile şu anda yüzünüzün her bir çizgisinin gerildiğini görebiliyorum. Hatırı sayılır akrabalarımın araya girmesiyle belediyenin kadrosunda yer bulabildim. Asgari ücret neyime yetmiyor! Günlük ekmek, peynir, zeytin ha! Aybaşında da pirzola, tavuk… Keyfime diyecek yok. Nerden nereye… Kravatlı takım elbiseli bir meslek düşlerken bir kamyonun arkasında mis kokular arasında geçen bir ömür benimkisi. Kimsenin benim varlığımdan haberi olmaz desem inanmayın! O burunlar var ya o burunlar yanımızdan geçerken ellerle sıkı sıkı tutulur. Bazı ağabeyler bazı ablalar bu adamlar leş gibi kokuyor, iltifatlarına maruz kalırız. Ağabeylerim, ablalarım ben yine de sizleri çok seviyorum.  Ne demiştim: Kravatlı takım elbiseli meslek düşlemiştim, düşlemek ile kalmadım bir de diploma aldım. Sonra ne mi oldu? Bir işe giremedim. Allah büyüklerimizden razı olsun: “Başka iş mi yok, başka işe girsin bu genç dediler.’’ Dediler de demesine iş olsun onlarınkisi! Yine de işimi çok seviyorum. Bu devirde kim bulmuş kadrolu işi! Hem bir de yaşadığımız şu günlerde bizlerin maske takmaya ihtiyacı yok. Koronavirüsü mü bulaşır bu bedene? Bende bilseler nasıl bir bağışıklık var? Hem kir pas hem sizlerin benden iğrenen yüzleriniz… Sosyal mesafe kurallarına da ister istemez herkes benimle uyuyor. Kamyonun arkasındayız! Bir yanda ben diğer yanda kader arkadaşım. Ah! Şu sosyal mesafe kuralı bizim için her zaman vardı. Bizi gören ağabeyler, ablalar zaten on metre yakınımıza geldiler mi hemen oradan kaçarlardı. Şu korona sen neymişsin! İnsanları evlere kapattın, insanların kafalarına uymaları gereken kuralları benimsettirdin; ama bir bize benimsettiremedin. Ağabeyler, ablalar sizler evinizden çıkamıyorsunuz ya ama çöpleriniz çıkıyor. Sevmediğiniz yanlarından geçerken burunlarınızı tuttuğunuz bu kardeşiniz koronavirüse rağmen sağ salim çöplerinizi gideceği yere ulaştırıyor. Yine de Allah’a hamt olsun. Ekmeğimizi kazanıyoruz. İşimin rast gitmesi için dua ediyorum.  Bir de şu var trafiğin yoğun olduğu günlerde arkamızdan araçları ile gelen ağabeyler, ablalar lütfen korno çalıp bize sitem hatta bize küfür etmeyin. Biz de işimizi aşklık ile yapıyoruz. Çöp kamyonlarının arkasından bir kez de onların hayatlarına baktınız mı?

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve mersinblokhaber.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.